Sandy’s Bijbel Overdenking

SANDY’S OVERDENKING:

Want niet voorgoed blijft de arme vergeten,

niet voor immer gaat de hoop der ootmoedigen teloor. Psalm 9:19

De Here bouwt Jeruzalem,

Hij verzamelt Israëls verdrevenen;

Hij geneest de verbrokenen van hart

en verbindt hun wonden.

Hij bepaalt het getal der sterren,

Hij roept ze alle bij name.

Groot is onze Here en geweldig in kracht,

zijn verstand is onbeperkt.

De Here houdt de ootmoedigen staande,

maar Hij vernedert de goddelozen ter aarde toe. Psalm 147: 2-6

Charles Spurgeon: “Deze woorden zullen op verschillende oren vallen met heel verschillende effecten. Als iemand van u, in de Schriftuurlijke zin, “arm en behoeftig” is, dan zal God de Heilige Geest u in staat stellen om veel in deze genadige zinnen te zien, maar als u denkt dat u “rijk en overvloedig van goederen bent, en niets nodig hebt,” dan zult u helemaal niets geven om zulke woorden als deze. Je weet heel goed dat de waarde van een tekst voor een ziel afhangt van de toestand van die ziel. Ik weet niet hoeveel sterren er op dit moment zichtbaar zijn, ik geloof niet dat ik er zelfs maar naar heb gekeken voordat ik hier kwam, en misschien heb jij dat ook niet gedaan, maar voor de zeeman, die zijn positie wil weten als hij ver op zee is, kan zelfs één enkele ster die tussen de wolken schittert heel waardevol zijn. Dus als je tot de armen en behoeftigen behoort, zal het licht in deze tekst je hart zeer verheugen, maar als je niet tot hen behoort, zul je misschien nauwelijks de neiging hebben om omhoog te kijken om het licht te zien.

Toen (koning) Richard I opgesloten zat binnen de sombere muren van een buitenlandse gevangenis, herinnert u zich misschien, dat hij een lied hoorde dat gezongen werd door zijn trouwe vriend, die als troubadour heel Europa doorkruiste om te proberen hem te vinden. Er waren veel oren die dat lied hoorden en misschien hadden sommige luisteraars de zoetheid van de muziek opgemerkt, maar toch was er voor hen niets bijzonders aan, maar de gevangen koning kon, toen hij dat lied hoorde, het refrein ervan zingen en daarom had het een bijzondere waarde voor hem, want het heropende zijn gemeenschap met de buitenwereld en leidde uiteindelijk tot zijn vrijlating.

Het kan dus zijn dat mijn tekst een refrein heeft dat je niet kent en als dat zo is, zul je er niet om geven, maar als je hart heel arm is - als je bewust heel behoeftig bent - als je in geestelijke nood verkeert, dan zullen deze eenvoudige woorden: “De behoeftige zal niet altijd vergeten worden; de verwachting van de armen zal niet voor altijd vergaan,” echo's in je ziel wekken die je grote vreugde zullen brengen. Laat me hier opmerken wat een gezegend iets het is om arm van geest en nederig van hart te zijn. De beste dingen komen degenen toe die in zo'n toestand verkeren. Daarboven op de bergtoppen ben je in een opvallende maar erg koude positie. Als er stormen op komst zijn, zullen die zich zeker verzamelen rond de top van de berg, maar als er waterbeken zijn, zullen die zeker daar beneden stromen in de stille beslotenheid van de vallei, waar het voedzame gras groeit om de schapen te voeden. Wie in de Vallei der Vernedering woont, woont op een plek waar hij zich veilig kan verlustigen, omdat hij er zeker van is dat hij, terwijl hij daar verblijft, alle eer van zijn verrukking aan zijn God zal geven. Het is niet een land dat iedereen kiest, het ligt te laag naar de smaak van sommige mensen. Er zijn mensen die houden van de hoge plaatsen van de aarde, waar ze zichzelf kunnen verheffen, maar wie wijs is zal ervoor kiezen om bij de hongerigen te horen die de Heer met goede dingen vult, en niet bij de rijken die Hij leeg wegstuurt. Hij zal er behagen in hebben om gerekend te worden onder hen die van lage stand zijn, die God verheft, zelfs de nederigen en de zachtmoedigen, en hij zal niet verzameld willen worden bij de hoogmoedigen, tegen wie de Heer Zijn plechtige verklaring heeft laten optekenen dat Hij de trots van hun glorie zal besmeuren.”