Sandy’s Bijbel Overdenking

SANDY’S OVERDENKING:

Dit draag ik je op voor GOD en onze Here Jezus Christus, die de levenden en doden zal oordelen bij de openbaring van zijn Koninkrijk: verkondig het Woord, wees volhardend daarin, gelegen of ongelegen, weerleg, bestraf, vermaan met groot geduld en met onderwijs. Want er zal een tijd komen waarin men niet meer naar de gezonde leer zal luisteren, maar dat zij voor zichzelf tal van leraren zullen zoeken om hun gehoor te strelen. Zij zullen hun oren van de waarheid afwenden en afdwalen naar fabels. 2 Timoteüs 4:1-4

Vermijd dwaze twistgesprekken die niet opbouwen, want je weet dat zij tot onenigheid leiden. Een dienaar van onze Heer moet geen ruzie maken, maar zachtmoedig zijn tegenover allen, bekwaam om te onderwijzen en uiterst geduldig, opdat hij zachtmoedig degenen die met hem twisten kan onderwijzen. Misschien brengt GOD hen tot bekering en komen zij tot erkenning van de waarheid en zullen zij tot bezinning komen en zich losmaken uit de strik van de satan, waarin zij tot zijn duivels genoegen gevangenzitten. 2 Timoteüs 2:23-26

Vorige week, tijdens onze personeelsretraite, werden we allemaal getrakteerd op een massage. Net als al het personeel kreeg ik een massage, maar toen werd me verteld dat we voor nog een massage hadden betaald die niemand wilde omdat die door een man zou worden gedaan... Ik nam de extra korte massage dankbaar aan. De masseur en ik raakten aan de praat over zijn familie en hij vertelde me dat ze slechts drie weken eerder de doodgeboren baby (tweeëntwintig weken zwangerschap) hadden gehad. Hij vertelde me dat ze geen herinneringen wilden - het kind geen naam geven, het kind niet begraven (de rabbi's deden de begrafenis zonder hen), geen foto's, etc., omdat ze dan 'zouden denken dat ze een kind hadden verloren en nog meer pijn zouden hebben'. Ik drong er heel zachtjes bij hem op aan om te beseffen dat ze inderdaad een zoon hadden verloren en dat zijn vrouw verdriet had. Hij zei dat ze meer verbonden was met de baby. We spraken over zijn behoefte om ondersteunend en zorgzaam te zijn en het verlies te erkennen. Ik bood hem aan een boom te planten in de Tuinen van het Leven. Aan het einde van de massage zei hij: “Je hebt de massage niet echt ervaren omdat je me de hele tijd aan het counselen was”. Dat was waar, maar het was veel belangrijker om klaar te staan om hem aan te moedigen, te instrueren en te begeleiden bij deze Goddelijke afspraak. Prijs God voor de mogelijkheden die Hij ons biedt om Zijn spreekbuis te zijn. We bidden voor de masseur “A” en zijn vrouw “T” die hun eerste kind hebben verloren.