Jezus nu zei tegen hen: Ik vraag u: wat is geoorloofd op de sabbat: goed te doen of kwaad te doen, een mens te behouden of om te laten komen? En nadat Hij hen allen rondom aangekeken had, zei Hij tegen de man: Steek uw hand uit. Hij deed dat en zijn hand werd hersteld, gezond als de andere. Zij waren vol woede..." (Lucas 6)

Jezus vroeg één ding - "Is het geoorloofd om leven te redden of te vernietigen?" De religieuze leiders waren meer bezig met wetten, tradities en meningen dan met de man met de verdorde hand. Omdat Jezus hun wereldbeeld uitdaagde, waren ze woedend. Aan de andere kant werd de man opgedragen iets onmogelijks te doen - zijn verdorde hand uit te strekken. In gehoorzaamheid en geloof slaagde hij er dapper in om te doen wat anderen voor onmogelijk hielden. Onze moeders, hoewel mensen tegen hen zeggen dat ze "geen kind kunnen opvoeden", kiezen er dapper voor om te doen wat onmogelijk lijkt. Helaas zijn mensen, wanneer we levens helpen redden en vrouwen in een ongeplande zwangerschap ondersteunen, vervuld van woede, omdat we hun opvattingen over abortus aangevochten hebben. Ze houden geen rekening met de verwoestende gevolgen van abortus voor een vrouw, haar kind en haar gezin. Een pro-abortus standpunt is niet een standpunt van mededogen en liefde voor de behoeftigen. Wat de meningen en reacties van onze samenleving ook mogen zijn, "de moderne Christen staat voor de uitdaging om liefde en medeleven te tonen aan iedereen en trouw Gods duidelijk aangegeven morele standaard te handhaven in zaken van sociale controverse" (David Guzik). Samen beantwoorden we de vraag van Jezus van harte: "Ja, het is geoorloofd en verplicht om leven te redden!"

Moge God je zegenen voor het moedig hooghouden van Zijn standaard.

Betty en haar dochtertje Hodaya

Betty, 18 jaar oud, had een relatie met een vriend. Toen ze hem vertelde dat ze zwanger was, had hij geen interesse in een baby en zei hij dat ze abortus moest plegen. Betty voelde zich verward, eenzaam en erg bang. Ze vond Be'ad Chaïm via Facebook en nam contact op met onze hotline. Haar dochter Hodaya, wat "dankzegging" betekent, is nu zes maanden oud. Betty en Hodaya wonen bij haar ouders. Oma is dolblij met haar dierbare Hodaya en stuurt bijna dagelijks foto's naar Oxana, hun consulente. Het is een zegen om te zien hoe de moeilijke en verwarrende situatie van een zwanger 18-jarig meisje kan veranderen in zoveel vreugde voor een hele familie. Hoewel Hodaya geen relatie heeft met haar vader, heeft ze wel een warme en liefdevolle band met haar zorgzame moeder en liefhebbende grootouders.

Mali en haar dochtertje Biseret

Mali, 31 jaar, getrouwde moeder van drie kinderen, woont in het zuiden. Toen ze in een ongeplande zwangerschap belandde, was haar jongste nog geen anderhalf jaar oud. Ze werkte niet en het leek allemaal te veel voor haar. Ze had in het verleden al een abortus ondergaan en dacht echt dat dit haar enige en beste optie was. Gelukkig heeft Be'ad Chaïm een nauwe band met de welzijnsafdeling in Beer Sheba, dus de maatschappelijk werker van Mali raadde haar aan contact met ons op te nemen. Hoewel Mali ervoor koos om haar zwangerschap voort te zetten en financiële steun was toegezegd via ons Operatie Mozes-project, was ze nog steeds bang om emotioneel en financieel voor nog een kind te zorgen en overwoog ze adoptie voor haar kind. In maart werd de nieuwe baby Biseret geboren, wat "geluk" betekent in het Amhaars. Sinds de geboorte omarmt de familie van Mali haar met liefde en steun. Haar man en zus helpen thuis met boodschappen en de andere kinderen. Ze schreef dit korte briefje aan onze donateurs: "Beste donateur, dank u dat u deel uitmaakt van het leven van mij en Biseret. Uw vrijgevigheid is een grote bijdrage geweest voor mijn gezin. Een miljoen keer dank!"

Duaa en drieling Selami, Tulin & Maliha

De Bedoeïenen zijn een voornamelijk nomadische Arabische gemeenschap die in verschillende staten in het Midden-Oosten leeft. Nadat Israël in 1948 een staat werd, werden veel bedoeïenen verplaatst naar steden. Als minderheid worden ze gemarginaliseerd. Dit treft vooral bedoeïenvrouwen, die vaak geen mogelijkheden hebben op het gebied van onderwijs, beroepsopleiding en gezondheidszorg.

Duaa is een 27-jarige bedoeïenenvrouw en moeder van vier kinderen. Toen Duaa ontdekte dat ze zwanger was, was ze dolblij. Maar toen ze te horen kreeg dat ze een drieling verwachtte, raakte ze in paniek. Haar man heeft een andere vrouw, wat heel gebruikelijk is binnen hun cultuur en gemeenschap. Haar man steunt haar niet erg en in eerste instantie overwoog Duaa een abortus of het "uitdunnen van de zwangerschap". Nadat een vriendin haar had aangeraden om hulp te vragen bij Be'ad Chaïm, gaf haar consulente haar emotionele steun en beloofde praktische hulp voor de drieling via ons Operatie Mozes Project. Haar twee meisjes, Tulin en Maliha, en haar zoon Selami werden in april geboren. Duaa ontving drie babybedjes en lakens, een kinderwagen voor de drieling en veel babykleding. Ze ontvangt ook maandelijkse cadeaubonnen voor elk van de drie baby's ter waarde van meer dan $300 per maand. Een drieling plus haar vier andere kinderen is een hele klus. De eerste vrouw van haar man helpt haar! Duaa is heel dankbaar voor het bundeltje vreugde in haar armen en voor de overvloed aan hulp van Be'ad Chaïm en onze donateurs.

Onze prachtige nieuwe 2023-2024 kalender is klaar om besteld te worden. Dit jaar hebben we de nadruk gelegd op de Israëlische feestdagen en seizoenen als achtergrond voor onze schattige nieuwe baby's. Bestel nu! De kalender kost slechts $15.

De Levens Tuinen

Sinds 2010, toen de Levens Tuinen werden ingewijd, hebben duizenden mensen troost en afsluiting gevonden door het planten van een boom ter nagedachtenis aan en ter ere van een kind dat niet vast kon worden gehouden. Dit vier hectare grote bos, omringd door cipressen en bewaterd door het nabijgelegen reservoir, is in de loop der jaren door duizenden mensen bezocht. Vorige maand was er een groep uit de Verenigde Staten op bezoek en werden er verschillende bomen geplant. Craig, een van degenen die een boom geplant heeft, stuurde deze brief om te vertellen wat dit met hem gedaan had:

Ik wilde één van de zeer betekenisvolle excursies met jullie delen die ik niet verwachtte, maar die me veel vreugde en troost gaf door iets waar ik al heel lang mee leef. Ik heb erover nagedacht sinds ik thuis ben en ik realiseerde me dat er veel genezing heeft plaatsgevonden, alsof er een gewicht van mijn hart is gehaald.

In 1991-92, toen ik nog vrij nieuw was bij de brandweer, kwam er rond 17.00 uur op een doordeweekse dag een oproep binnen over een kind dat niet ademde! Ik was de derde op de brandweerauto (niet de kapitein of de chauffeur) dus ik wist dat ik de dienstdoende hulpverlener zou zijn. Na een korte rit met code drie kwamen we aan en kon ik uit de stoel springen en snel naar de moeder in het kinderdagverblijf gaan die verwoed zei: "Ze werd niet wakker uit haar dutje!". Ze bracht me naar de kamer waar de baby niet ademde en ik ging instinctief over op "kinderreanimatie". Toen de commandant binnenkwam, zei hij dat onze ambulance een andere oproep had en dat de back-up tien minuten op zich liet wachten. Dus als ik achter in de politieauto zou springen, zou dit de beste kans zijn. Dit was de enige keer dat ik dit ooit had gedaan of erover had gehoord! We deden dit en na een hele rit naar het ziekenhuis sprong ik achter uit de auto en droeg de baby de eerste hulp binnen, waar ik naar één van de beschikbare bedden/ brancards werd gebracht. Al snel werden er verpleegkundigen, artsen en veel mensen met machines binnengebracht, terwijl ik nog steeds reanimeerde. Toen ze het van me overnamen, werden er medicijnen toegediend en machines aangesloten, en toen haalden ze de luier van de baby af om te controleren op ander trauma (normale procedure).

Ik zal nooit vergeten dat ik me op dat moment realiseerde dat het een 'meisje' was! Tot op dat moment was ik alleen maar met een baby bezig geweest. Ik werd overspoeld met gedachten aan mijn dochtertje, Sarah, dat toen ongeveer een jaar oud was, thuis bij mijn vrouw, die overigens in de kinderopvang werkt! Na vele medicijnbehandelingen en levensreddende procedures realiseerde ik me dat ze bij God was en de dokter riep het tijdstip van overlijden af. Ik was verdoofd. Dit was net in de tijd dat mensen begonnen na te denken over PTSS en kritische stress nabesprekingen na dergelijke oproepen, maar voor deze oproep is er nooit één gehouden. Ik heb deze oproep meerdere keren moeten herbeleven als instructeur voor reanimatie en ik heb het vele keren moeten vertellen, altijd met enige emotionele moeite. De reden waarom ik jullie dit vertel, is omdat dit voor ons de reden was om bomen te planten. Ik weet dat dit een beetje buiten het idee viel dat het bedoeld was als genezing na abortus, doodgeboorte, etc., maar ik voelde Gods hand hierin. Door de mensen die daar spraken, kwam er een gevoel van rust over mij heen, dat ze nu bij God is en dat ik die last niet langer hoef te dragen. Hoe tragisch het op dat moment ook was, ik voelde me vredig, in tegenstelling tot wat ik ooit heb kunnen uitleggen of ontvangen van een kritische stress nabespreking. Ik voelde eindelijk enige afsluiting.

Gods liefde en zegeningen,

Craig

Dankbaar voor Hardwerkende Vrijwilligers

Deze maand boden vrijwilligers aan om onze moeders te zegenen. Een groep mannen ging naar het beschimmelde appartement van een van onze moeders, waar ze de muren schoonmaakten, repareerden en schilderden met speciale verf om de schimmel weg te werken en het huis mooier te maken. Anderen gingen naar het appartement van een andere moeder om te helpen organiseren en schoonmaken. Een derde groep met vrouwen, maakte maaltijden en kocht traktaties voor een aantal van onze moeders en hun baby's. Het is altijd een zegen om te "verwennen" en Gods liefde uit te storten over vrouwen die heel weinig liefde en vriendelijkheid in hun leven hebben ontvangen.

Media-update

Onze sociale media blijven groeien. We prijzen God voor nieuwe, vernieuwde Hebreeuwse Instagram posts en reels die duizenden bereiken met een duidelijke boodschap van LEVEN. Onze sociale media zijn heel verschillend in het Engels en Hebreeuws. In het Engels laten we jullie, onze vrienden, weten over ons werk, projecten, gebedsbehoeften en nieuwe baby's. We hebben meer dan 78.000 vrienden die we zeer waarderen. In het Hebreeuws is ons doel om vrouwen in een ongeplande zwangerschap te bereiken en hen informatie en HULP te bieden. Ons doel is dat elke vrouw in crisis weet dat ze er niet alleen voor staat - we zijn er om haar te steunen, aan te moedigen en de KRACHT TE GEVEN OM VOOR HET LEVEN TE KIEZEN.

Click here to download the Newsletter as pdf